Bir, iki, üç…
Zaman bitti.
Şimdi her yan kırmızı.
Zoraki mutluluklara gerek yok.
Avcum kırmızı, avcum kara,
avcum dolu.
Başka bir ele gerek yok.
Ve üç, dört…
Son!
Gitmeliydim, sense kaldın.
Uzun bekleyişlere gerek yok.
Yitmiştik.
Beş, altı, yedi…
Sırası geldi.
Şimdi her yan kara,
tıpkı gözlerin gibi.
Mahmur bakışlara gerek yok.
Yolumuz bitti.
Sekiz, dokuz, on.
Bom!
Güneş patladı.
Aşk, yananındı.
Gittim ve yandım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder