*düşlem: notlar VIII

4 Kasım 2013

notlar VIII

Işığını kaybetmişse ne yapar insan?

Bildiğin tüm yolları yürü ne fark eder..

Ellerin ceplerinde olduktan sonra hangi rüzgar değecek..

Yağmurun altında bir başınasın.

Sevmek böylesi bir yok oluş bazen..

2 yorum:

Selami Ş. dedi ki...: Işığı kaybeder mi insan ?
Işığa bakmaz bazen,sadece bu. Işık doğada bakî ama gözlerde ömrü değişken; gözlüklerle ötelenen mi dersin, hangisine bakacağını şaşırıp şaşan mı dersin,Tanrının elleriyle kapattığı gözlere ne demeli. Derininde neler var,neler...

Çıkar o zaman ceplerinden ellerini,dediği gibi dervişin "bir kibrit yak".

Saygıyla,

Aylak; 4 Kasım 2013 00:28
düşlem dedi ki...: Bakmasını bilene bir ömür belki, bir kibritle yanan bir nefeste de sönüyor..; 4 Kasım 2013 23:38

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Martı Jonathan Liningston

"Bana da böyle uçmayı öğretir misiniz?"
"Öğrenmek istiyorsan elbette."
"Çok istiyorum. Ne zaman başlıyoruz?"
"Madem istiyorsun, hemen başlayabiliriz."
"Böyle uçmayı öğrenmek istiyorum."
"Ne yapmam gerektiğini söyleyin bana."
"Düşündüğün en son hızda herhangi bir yere uçabilmek için,
daha şimdiden oraya vardığını kabul etmelisin."
"İnancı unut."
"Uçmak için inanca ihtiyacın yok, sadece uçmayı anlaman yeterli. Hadi tekrar dene..."

Richard Bach

kalbe yakın replikler

"Birinin sana bir şey yapamazsın demesine izin verme. Hatta benim bile. Bir hayalin varsa onu koruman gerek. İnsanlar bir şey yapamaz ve senin de yapamayacağını söylerler. Bir hayalin varsa onu zorla al.” - The Pursuit of Happyness
"Bir kadının kalbi sırların okyanusu gibidir..." - Titanic
"Ertelenen umutlar kalbe zarar verir. Kırık kalp, sakat bir vücuttan çok daha acı verir." - My Left Food
"Düşünmenin suç olmadığı bir dünya kurulur mu dersin?" - Mavi Gözlü Dev
"Hayat bir kutu çikolata gibidir, asla içinden ne çıkacağını bilemezsin..." - Forrest Gump
"Parmak gökyüzünü gösterirken yalnızca aptallar parmağa bakar." - Amélie

nar/halil cibran

Bir zamanlar, bir narın tam ortasında yaşardım.
Bir nar tanesinin içindeki çekirdek dedi ki:
“Birgün ağaç olacağım ve rüzgar dallarımda şarkı söyleyecek,
gün ışığı yapraklarımda dans edecek, mevsimler boyu güçlü ve güzel kalacağım”.
Ardından başka bir tanesi konuştu: “Senin kadar
gençken, ben de öyle sanırdım. Ama artık boyumun ölçüsünü aldım, gördüm ki umutlar boşuna.”
Bir üçüncüsü dile geldi: “Bence içimizde öyle parlak
gelecek vaad eden hiç bir şey yok.”
Dördüncüsü dedi ki: “Ama daha güzel bir gelecek yoksa
hayat manasız bir şaka olur.”
Sonra beşinci: “Ne olacağımızı tartışmanın ne manası
var? Ne olduğumuzu bilmiyoruz ki.”
Cevap altıncıdan geldi: “Ne olursak olalım, var olmaya
devam edeceğiz.”
Yedinci konuştu: “Ne olacağımızı çok açık
görebiliyorum. Ama sözlere dökemiyorum.”
Ardından sekizinci konuştu, sonra dokuzuncu, sonra
onuncu, derken hepsi birden- sonra gürültüden hiç bir şey duyulmaz oldu.
İşte o gün bir ayvanın ortasına taşındım, orada çok az
çekirdek vardı, hem de suskundu hepsi.

düşsel...

yeşil ipek gömleğinin yakası büyük zamana düşer. herşeyin fazlası zararlıdır ya, fazla şiirden öldü edip cansever. Cemal Süreya
Bu zamanda az dostun olsun, daha iyi. Herkesle uzaktan hoş beş edip geçmeli. Can gözünü açınca görüyor ki insan En büyük düşmanıymış en çok güvendiği. Ömer Hayyam
"İnsanın belli başlı iki günahı vardır, öbürleri bunlardan çıkar: sabırsızlık ve tembellik. Sabırsız oldukları için Cennet’ten kovuldular, tembelliklerinden geri dönemiyorlar. Ama belki de belli başlı sadece bir günahları var: Sabırsızlık. Sabırsızlıklarından ötürü kovulmuşlardı, sabırsızlıklarından ötürü geri dönemiyorlar.." F.Kafka
Birisini özlemek sevmenin bir parçasıdır. Eğer hiç ayrı kalmasaydınız, aşkınızın ne kadar güçlü olduğunu bilemezdiniz...
Gerçek olan öğrenmektir. Nereden, nasıl öğrenirsen öğren. Nereden, nasıl öğrendiğin, diploman, hatta neler bildiğin de önemli değil. Neler yaptığın önemlidir. Orhan KEMAL
"Yine mi sürgün? Yere batsın felsefe! Felsefe bir Juliet yaratamadıkça, yerinden sökemedikçe bir şehri, prensin yargısını değiştirmedikçe, neye yarar? Yeter fazla söyleme..."
Gözlerinin kahvesinden koy, ömrüme... Kırk yılın hatrına "sen" kalayım. Ö.Asaf
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe,bütün evrene karışırcasına.. Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır. Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana ... A.Behramoğlu
En güzel deniz: Henüz gidilmemiş olanıdır. En güzel çocuk: Henüz büyümedi. En güzel günlerimiz: Henüz yaşamadıklarımız. Ve sana söylemek istediğim en güzel söz: Henüz söylememiş olduğum sözdür... N.Hikmet RAN
Başka türlü bir şey benim istediğim: Ne ağaca benzer, ne de buluta. Burası gibi değil gideceğim memleket Denizi ayrı deniz, Havası ayrı hava.. C.Yücel
Üçüncü kattan düşmek de yüzüncü kattan düşmek kadar, hasar bırakırdı... Düşeceksem, çok yükseklerden düşmeliydim. P.Coelho
"varın altında yokluk, yokun altında varlık başını kaldır da bak, boşluk bile mezarlık"/ n.f.kısakürek
... Balık dedin mi, oynamaz gözleri hiçbirinin, tertemiz bir resim gibi bakarlar ,insana. Günlerce bakarlar, bıraksan yıllarca bakarlar belki. Gözlerin gibi senin, yıllardır unutamadığım.. Ve bu yüzden olacak düşünmedim, şimdiye kadar bir balığın ölebileceğini... Edip CANSEVER
Dünyada "üç" grup insan var: Bir şeyi yapan ve yaratan "küçük" bir seçilmiş grup. Bir şeyin yapılmasını seyreden "büyükçe" bir grup. Ne olup bittiğini bilmeden yaşayan "muazzam" bir kalabalık..

bademlerden say beni...

Say bademleri, say acı olanı, uyanık tutanı say, beni de onlara kat: Gözünü arardım hep, gözünü açtığında, sana kimselerin bakmadığı bir anda, örerdim ya o saklı, o gizli ipliği ben, ki onun üzerinde tasarladığın çiy'in testilere doğru kaydığı bir zamanda, yüreğe varamamış öz bir sözle korunan. Ancak böyle varırdın adına, senin olan, o şaşmaz adımlarla kendine yürüyerek, savrulurdu çekiçler sanki bir çan kulesi boşluğundaymış gibi senin suskunluğunun. Ölmüş olan o şey senin koluna girer ve işittiklerin de seninle birleşirdi, üç olup giderdiniz geceyi kat ederek. Beni de acı yap, acı yap beni. Bademlerden say beni... Paul Celan

ütopya

Bir çocuk sularda kaybolan.. Bulutu çekiyor düşlerin ağıyla. Eprimiş bir geleceği,gri anları. Karşılıksız soruları çekiyor, üstüste. Sorular mı,hedefini bulamayan? Bir bumerangtı çocuğun elinde. Söz ve ihanet buluşunca. Cinnet geçiriyor şiir ve çocuk. Tökezliyor bütün dinazorlarını Okyanuslara gömüyorken. Celladım diyor: sevgili celladım.. Bekle beni biraz cesaret. Bak nasıl koşuyorum, peşinden. Uçurumları atlayarak. Tarih mi, yollara düşmenin, Kedere benzeyen yeridir tarih. Anıları bileyen her yolculuk , Sezgi cehennemi oluyor, çocukta. Kaybolan ve durmadan kaybolan.. Neydi,neydi bilmiyor hiç kimse. Ki insanlar rüya görmüyor Ve sıfır nedir biliyorlar. Düş kuranlarsa çoktandır, Meczup sayılıyor artık. Çölde keşfedildi ve yeniden Bir kez daha kaybedildi ütopya. Ahmet TELLİ