haykırış buydu.
sormadı, kim olduğumu. koşulsuz kabul etmekti, bildiği.
bağırmadı, çağırmadı; öyle boş yere.. sindi nefesime. yutkundu, yalnız bir defa..
işitti, tenimin yalvarmalarını. "olurdu, bu olurdu" dedi.
dinledi beni, bir ömre yetecek kadar.. tebessüm etti, sonra.
"yok olma, kaybolma. sesini görmezsem olmaz, derin derin iç çek bana.. " dedi.
oturdum, yazdım, sildim. yaptım, bozdum. konuştum, ve sonra.. "bana bak, gözlerinin konuştuğunu bilmezsem olmaz!" dedi. bir mercek dile geldi. konuştum, durdum.
sildiklerimi savurdum. haykırış buydu. sormamıştı, kim olduğumu. öylece kıvrıldım, ayak ucuna. sevdi, sardı, sarmaladı. "susmak yok, hep gül.." dedi. gülümsüyorum şimdi...
2 yorum:
Hisler duygu duvarını ören cin setti saydamlığındaki bakışlarla armağan etmiş sana bu yeteneği belki ama bence o setti hiç bir zaman geçtirme herhangi bir varoluşa bu senin en güzel halin yüreğinin aynası berraklığında olur bütün geleceği simgeleyen duruşlar umarım yüreğine ve de kalbine sağlık kuzen
yetenekler senin için, benim için, herkes için.. degerini bilmek, mühim olan.. iyiki bilmişiz kuzen iyiki bütün bu güzellikleri keşfetmişiz. senin de yüregine,diline, kalemine saglık ((=
Yorum Gönder