11 Kasım 2012

nefes gibi

Ne vakit güneşe hasret kalsam, o çok sevdiğim cumbalı evlerin yanı başında çekindiğim fotoğraflarıma bakar, güneşi içime çekerim. Hala tozu üzerinde olan o kapıları birer birer çalmak için can atar, içim. Sokaklar boyu yürürüm, sonra.. Tarihiyle nefes alıp veririm. Ben nerede eski bir kapı görsem soluğumu orada bırakırım. Mevsim güz olur, kış olur.. Benim hasretim o evleredir.

7 yorum:

Lunarita dedi ki...

ne güzelsin düşlem, sırtını dayadığın evler gibi.

sevgi ile,
luna.

düşlem dedi ki...

Utandım :) Teşekkürler, luna..

rapsodistanbul dedi ki...

Luna'ya kalpten katılıyorum ve birden aklıma bu güzel şarkıyı hediye ediyorum sana :)) http://fizy.com/#s/1ahs2s

düşlem dedi ki...

Canımsın, Gözde :) Nasıl güzel bir hediye bu, çok sevdim! :) Ben de sana http://fizy.com/#s/1ai6wo bu şarkıyı hediye etmek istiyorum..

dream dedi ki...

eski evler çok güzel.kapılarındaki o desenler, o emek.. herbiri farklı..

düşlem dedi ki...

Hepsi apayrı dream, kesinlikle muazzamlar..

Adsız dedi ki...

bnmde çok gitmek istedğim yerlerden biri..
İnş kısmet olur.
ne güzel anlatmışsın sende ellerine sağlık

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...