bulutlar geçerken..

Hani şarkı, diyor ya "Bu yıldızlı gökler ne zaman başladı, dönmeye?"

Siz hiç düşündünüz mü yıldızsız bir geceyi, güneşsiz bir sabahı.. 

Mevsimler mesela, nasıl muntazam değişiyor her şey. 

Yapraklar renkleriyle konuşuyor.

Gök desen biraz uykulu biraz uyanık. Bazen mutlu bazen mutsuz. 

Bulutlar değil de sanki hisler, yer değiştiriyor. 

O yüzden değil midir küçükken bulutların peşimizden geldiğini sanmamız. 

Sanırdık ki ne zaman başımızı göğe kaldırsak en sevdiğimizi göreceğiz, sonra bulutlara anlamlar yükleyip pamuklara sarınca o bizim olacak, bizim kalacak..

Belki bulut çoktan değişmiştir, gölgesinden habersiz. Belki..

Büyüdük değil mi, unutmuşum.