Sanrılarım var, benim. Adını, nereden geldiklerini bilmediğim...
Sonra sevmelerim var, benim.
Sevdikçe göl olan, deniz olan; sevdikçe okyanus olan, okyanuslara sığmayan...
En az "su" kadar gerekli.
Hayallerim var, benim.
Kurmaktan vazgeçmediğim, olmadığında yenilmediğim, olmasını gözlerim yolda beklediğim...
En az "hava" kadar gerekli.
Sonra nefretlerim var, benim.
İçimden atamadığım, atmak istemediğim, korlarını söndüremediğim...
En az "ateş" kadar gerekli.
Hırslarım var, benim.
Savaşmaktan yorulmadığım, kaybetmekten korktuğum, kazanmaktan vazgeçmediğim...
En az "toprak" kadar gerekli.
6 yorum:
hep olsunlar temennisiyle...
teşekkür ederim :)
Toprak kadar gerekli hirs, evet harikaydi.
herkesin biraz topraklanmaya ihtiyacı var, teşekkürler susan çocuk :)
Savaşmaktan yorulmadığım, kaybetmekten korktuğum, kazanmaktan vazgeçmediğim...
En az "toprak" kadar gerekli. :)Burası çok derinden ve güzel... :)Sevgiler yazmaya devam edin.
ne güzel bir yorum, bu. teşekkürler Merve. başka yazılarda görüşmek üzere :)
Yorum Gönder