- "Sen hiç dilek tutmaz mısın ?"
- Eskiden çok dileğim vardı. Artık dilemiyorum, düşlemiyorum.
- Ama neden? İnsan dilekleri, hayalleri olmadan nasıl yaşar ki?
- Belki de olacaklarına olan inancım kalmamıştır, vazgeçmişimdir, dilemekten.
Çok şaşırmıştım, o an. Şimdi bakıyorum da onlarca belki yüzlerce dileğim, düşüm var.
Ve ben onlara yaklaşmak yerine her gün biraz daha uzaklaşıyorum ve yine de vazgeçmiyorum.
Nasıl bir inancım var ki her gün yeniden dilemekten alıkoymuyor, beni?
Vazgeçmek, gerçekleşmelerinin bir yoludur, belki.
Belki öylesine deyip geçince üstünden, daha kolaydır. 
2 yorum:
Öyle..
Artık gerçekleşmeyen düşlerime üzülmeyi bıraktım ya da duygularım bu duruma karşı bağışıklık kazandı.Ne olursa olsun yaşama sevinci sağlıyor düşlemek insana, ben vazgeçmem. :)
Evet ben de artık o bağışıklık kazananlardan olmalıyım, Gözde.
Bu aralar en ümitsiz zamanlarım, yeniden nasıl ne zaman inanır da düşlerim, bilmiyorum..
Yorum Gönder