Tel örgüler,
şu düğüm düğüm olanlar
Sarıyorlar, sarmalıyorlar..
Oysa az ötede bir çift göz.
Hüzünlerini henüz akıtmış,
Öylece bakıyor.
Cam gibi gözlerinden korku akıyor..
Beş yaşına yeni basmış,
bilemedin altı.
Bir gürültüdür kopuyor,
çocuk yalnız, biçare!
İnsanlar kaçışıyor,
Çocuk yine yalnız,
camdan gözlerini sımsıkı kapatmış
elleri kulaklarında
yüreği ise güm güm!
Çok değil iki gün önce
annesinin koynunda huzurluyken
babası kırmızı bisikletini de almıştı hem.
Sahi nerededir şimdi?
Tüm sevdiklerinin gittiği yerde mi?
6 yorum:
ufff ya çok hüzünlü ve etkileyici.
ah düşlem...
adın gibi. düş gibi.
keşke diyorum bazen.
ölümler hiç olmasa.
sevdiklerimiz hiç gitmese.
ya da ani bir tufan çıksa.
geride kimse kalmasa.
aynı anda.
yok olsak.
puf diye.
sevgi ile,
luna.
birilerinin demokrasi getirmesi lazım!!!
Keşke gerçekler böyle olmasaydı da ben de yazmasaydım, deeptone..
Hep sevdiklerimiz terketmiyor mu zaten. Keşke luna onlara geri dönmenin bir yolu olsaydı..
Önce barış gelmeli, sonra eşitlik ve her şeyden önce gerçek bir hukuk devleti olmalıyız, Cem.
sen mi yazıyorsun alıntı mı yazıların çok iyi..
Bana ait hepsi, teşekkürler Merve..
Yorum Gönder