6 Aralık 2012

yetmiyor..


Uğruna vazgeçeceğin kaç hayatın var ki..
Aslında öyle planlı her şey.. Sen, beklenmedik zamanlar diyorsun, adına.
Beklenmedik zamanların çığlık oluyor, düğüm düğüm diziliyor hepsi.
Beklenmedik zamanların seni hep en zayıf yerinden yakalıyor.
Üstelik kırgın yanlarını saracak kimsen de yok, yalnızlıktan başka.
Yalnızlık senin en görkemli gerçeğin. Bunu da biliyorsun ya..
Bilmek yetmiyor.
Seni çepeçevre saran o mükemmel kalabalık, içini göremedikten sonra neye yarar?
Anlamak yetmiyor.
Seni, tam da yolun sonunu görmüşken yolundan eden, çıkmazlara sürekleyen
zaman değil, gerçeklerin. Hiçbir şey kendiliğinden değil, bu şehirde ve dünyanın tüm şehirlerinde.
Çıkmaz sokaklar, parmak uçlarında yürüyerek erittiğin o yol ve geri döndürmek
için tüm hayatını yok sayacağın "zaman ve gerçekler", hepsi birer kaya gibi önündeler.
Hissetmek yetmiyor.

6 yorum:

kirazlı sakız dedi ki...

Bazen anlamak yetmiyor
Bazen sevmek yetmiyor
Bazen sevilmek yetmiyor
Bazen hiçbir şey yetmiyor..

Çok güzel yazmışsın çok beğendim ..

düşlem dedi ki...

O bazenlerin sayısı o kadar çok ki sayfalar dolusu yazmak da yetmiyor..

Teşekkürler, kirazlı sakız.

Sonsuz dedi ki...

Yalnızlık hepimizin acıtasyonu, sevgilim olmadığı için kendime yalnız derdim eskiden ama şimdi benim için en önemli şey huzur ve sağlık veeee o kadar çok sevdiğim eşim dostum arkadaşım varki yalnızım demek en büyük nankörlük olur benim için

Gülni... dedi ki...

Şu an benim içimi yarıp açsalar bu sözleri söylerdiler benim yüreğimden geçenler senin kaleminden akıyor ..

düşlem dedi ki...

Benim bahsettiğim öylesi bir yalnızlık değildi, sonsuz yine de teşekkürler.

düşlem dedi ki...

Senin o güzel yüreğine sağlık, Gülnihâl..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...