19 Mart 2013

yokluğunda

Çok uzak, çok uzun bir zaman ve yığınla hatıra önüm, arkam; sağım, solum.
Ne yana dönsem bir hayale rastlıyorum ne yana dönsem gözlerini görüyorum.
Özlemek acı ve katmerli.
Özlemek seni, seninle yaşarken aramıza aldığım bir dost, yakın akraba gibi.
Yıllar ki tadını hala eskitemediğim o hisli kokun gibi burnumda tütüyor.
Yıllar var ki bir günüm seni özlemeden geçmiyor.
Geçmiş, adım attığım her yere benden önce varan bir pusula. Yer yön gereksiz.
Adınla çekimliyorum, tüm yüklemlerimi.
Sırtlanılacak ne varsa siper oluyor, benden önce yüreğim.
Yüreğim ağzımda bekliyorum, gelişini.
Gelişine şiirler yazıyorum, gözlerin diyorum nasıl da ele veriyor, seni.
Olur ya gidişi de var bu gelişlerin. Hüzün dolduruyorum bu kez bir tasa.
Su gibi gel niyetine döküyorum peşin sıra.
Yokluğunda yıldızlara emanetsin.
Ah sevgili, sensizlik nasıl kör nasıl sağır edici.

2 yorum:

Ben en çok kendimi sevdim. dedi ki...

tam bir gidişin üstüne okunan yazın biraz hüzünlendirdi. mutlu bir hüzün :)

düşlem dedi ki...

Yeter ki hep mutlu olsun hüzünlerimiz :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...