22 Nisan 2013

civilian

Yeni yollara adım atmak, üstelik eskisinin kokusu hala üzerindeyken.. 
Biraz deli cesareti gerek, çokça kamçılanmak.
Dilim, damağım buz tutuyor. O acı tat, hala damağımda.
Hayatını doldurduğun onca şey oluyor, birdenbire. 
Birdenbire fark ediyorsun, nasıl da ruhuna işlediklerini.
Vazgeçmek için yüzlerce sebep varken, sabırla, dualarla o anı beklemişken 
yine de için biraz kırık, biraz gözün arkada kalıyor.
O bitip tükenmez alışkanlıklar, elimizi kolumuzu bağlayan. 
Onlar olmadan ne yapardımlarla geçirdiğimiz ölü zamanlarımız var. 
Uykudan yeni uyanmış gibi biraz şaşkın biraz dinginim. 
Seçimlerimle var olup, gittiğim yollar kadar iz bırakıyorum ardımda.
Emekliyorum, yürüyorum derken büyüyorum sonunda.
Hiç istemesem de o hırçın, deli kalbim bile daha uslu yolun sonunda!

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...