21 Eylül 2013

adam II

Kırık bir ayna kaldı, senden bana.
Tadına doyamadığım bir sen vardın.
Kırılanın yalnız kalbim olduğunu elbette biliyordun ya.
Büyüdükçe avunurum sandın.
Ah be adam onca yol yürüdük, 
onca sen doldurdum aklımın odalarına..
Pamuk şekeri değil ki bir anlık olsun.
Kim bilir usulca sevmen bundandı.
Aşk..
Aşıksan tüm gücünü yitiriyordun.
Bana öyle bir sen bıraktın ki
İncindikçe savruluyorum..
Savaştıkça kendime yeniliyorum.
Bitmeyecek sandım, be adam
Bitmesin istedim!
Hangi aşk, gün batımına karşı koyabilmiş ki..
Çocukluğuma ver.

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...