28 Ağustos 2009

Kadın



Avuç avuç uzatmakta, ellerini
ve bir kol tutmakta, gözlerini...
Kirpikleri dökülmekte bir bir yüzüne.
Ağlasa, ıslansa kaybolacak sanki.
Sanki bir yüz kapatacak, gözlerini
ve çalacak dökülmüş kirpiklerini...
Tel tel dağılmakta saçları
ve ayırmakta bütün Asya’yı, Avrupa’yı…
Oysa yüzün demişti: "yüzün, aydınlık, bütün dünya gibi..."
Damla damla akmaktaydı, dudakları.
Boyansa bu kadar güzel olmazdı.
Kırmızıyı severdi, dünyayı sevdiği gibi...
Şimdi tutunsa, dokunsa bir el kaybolacaktı
ve o kırmızı, yakacaktı; kor dudakları...

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...