maske

Bazen ne kadar suskun olursam olayım, içimden çığlık attığım anlarım var.
Hani dilinin ucuna gelip de söyleyemediğin sözcükler vardır ya işte benim sözcüklerim, içimde adeta bir roman karakterine dönüştüler. Ben sustukça çoğaldılar. Bilmeden, farketmeden rol verdim, onlara. Ben içimde neyi büyüttüysem o başrolü aldı. Kimi hüzünlü kimi mutlu kimi ise çocuksu. Ben neysem, o oldular. Anlamsız gülümsemelerim, dalıp gitmelerim bundan...

Bazen ise ne kadar konuşursam konuşayım, aslında içimde gizlemek, üstünü örtmek istediğim "ben"ler  var. Sustuğum zamanlarda ne kadar çoğaldıklarını farkedemediğim, ne yaparsam yapayım içimden kovamadığım parçam, onlar benim. Ne düş ne de gerçek.
Tek bildiğim, içimden şarkılar söyledikleri.
Tek bildiğim, bana aitler.