Oysa bir bakışımla da dokunurdum, kelimelere.
Ya da yüzlercesini daha savururdum. Savurdum da.
Öyle umarsız ki insanoğlu ve bir o kadar hoyrat.
Ben eskiden güvenirdim, inanırdım hatta severdim.
Şimdi binlerce yüzün arasından hangisini aralayacağımı kestiremiyorum!
O perdelerin ardında yatan gerçekleri görmek, bilmek istemiyorum.
Kelimelerimi yok pahasına ziyan etmek istemiyorum.
Cahillik eskidenmiş sanırdım...
Dört bir yanımızı, dünyaya sağır, dünyaya kör ve dilsiz insanlar kaplamış.
Biz yalnızca caddede yürürken en fazla çarpıştığımız bu insanların
varlığının ne kadar çok olduğunu görememişiz.
Her yanımızı çok şeyler bildiğini zanneden cahiller sarmış, meğer!
En büyük kötülüğü her zaman insan, insana yapmamış mı?
5 yorum:
zaten şu an malesef iyi olan çok nadir insanlardanız veya kendimizi öyle görüyoruz ama malesef, nadir olan normalde değerli olacağına bu iyiliği genellik bir sömürü aracı olarak kullanıyor insanlar.. zor ve acımasız bir dünya burası kimse düşünmüyor kimse aldırmıyor..
Öyle doğru ki iyi insanlar hep kayıp ediyor..
"kan var bütün kelimelerin altında "der cemal süreya, ne çok geliyor bu söz aklıma dinlerken bazılarını..
çok güzel.
şöyle diyim.
düşüncelerimi aynen sölemişsin.
böle tıpatıp bu sözlerle yazabilirdim yaw valla.
:)
amaaaa hep umut ve hayal edelim.
:)
barlasb, ve dünya gitgide çekilmez bir yer haline geliyor..
gülnihâl, insanlar neleri kaybettiğini düşünmüyor bile :/
nil, Cemal Süreya ne dese tam yerine denk geliyor..
deeprtone, umut edelim tabii ama gerçekler hep aynı :/
Yorum Gönder