Sevmekle eskimiyorsun da gücün kalmıyor zamanla.
Zamanla yitiriyorsun içindeki hasreti,
o hep taze kalır sandığın tadın kalmıyor eskisi gibi.
O hüzünlü şarkı çalınıyor, yine kulağına. Geçmişe dalıp giderim sanıyorsun.
Ama o yalnızca bugününe ağlıyor..
Susup susup uzaklara dalman, yollarını gözlemekten değil bu kez.
Bu kez, kendine dönüyorsun ve aslında ne kadar kendinle kaldığını anlıyorsun.
Sevmekle eskimiyorsun da acıların geliyor, aklına.
Sonsuz bağlılıkla sarılmaktan vazgeçiyorsun,
zihninin bir köşesine bıraktığın tüm o acılar,
aklını kemiriyor. Nasıl diyorsun, nasıl bu kadar kendimden vazgeçmişim?
Hani kalbini çıkarıp öylece bırakıyorsun ya avuçlarına.. Yapma.
Sevmek, bir olmaktır.
Yan yana durmaktır.
Kimse bir değil oysa.
2 yorum:
"bir"likten kuvvet doğarmış ya, burada kelime oyunu sabit.
saygıyla,
aylak
Çok çok teşekkürler, Aylak.
Hoş kal..
Yorum Gönder